Zamansız Veda ve Davetsiz Misafir

Bazı olaylar var ki insanı kader kavramı üzerine ciddi ciddi düşünmeye itiyor. 1 ay arayla önce sevdiceğimin 18 yaşındaki artık kardeşi gibi olmuş kedisi; daha sonra da benim kedim kedi cennetine taşınmaya karar verdiler. Sahip olmuş olduğum tüm ev arkadaşlarımdan çok daha ''insan'' olan birini kaybetmek, hayatının neredeyse 1/4'ünü ameliyattı, ilaçtı tedaviydi gibi kıl tüy şeylerle geçirmiş bir tek kez sızlanmamış, tırmalamamış, çirkinleşmemiş; dellenip 5. kattan atlamış, ufacık bünyesine türlü maceralar sığdırmış bir dostu bir daha göremeyecek olmak tarifsiz bir acı.

Daha şimdiden ''aynısından al, adını da aynısını koy'' gibi dahiyane öneriler geliyor. Evcil hayvanı vazo seviyesine indiren bu anlayış malesef oldukça yaygın ve evinde hayvan besleyen birinden bunu duymak insanı oldukça şaşırtıyor. Zira hiçbir hayvan birbiriyle aynı değil, hepsinin ayrı birer kişiliği var. Geriye dönüp düşünüyorum da bazı ev arkadaşlarımdan çok daha derdini anlatabilen, çok daha derli toplu muhteşem bir şeydi...

Tam bu anda tam tipindeki hamşoluğa uygun bir hikayeyle ''uzaylı görmüş köylü'' formatında biri girdi hayatıma. Kendisi evden çıkıp İkea'ya gidip, başka hiçbir yere uğramadan eve dönen komşumun bagajında apartmanın arkasına iltica etmiş dünyanın en korkak kedisi. 1 ayı geçkindir mama verdiğimiz bu ufaklık artık beni görünce koşa koşa kaçmıyor ama mesafesini koruyor. Kapıyı açık bırakınca korkak korkak eve giriyor yatağa çıkıp uyuyor ama en ufak ''tık'' sesinde zıplayarak kaçıyor. 

Gel zaman git zaman belki bu ufak bana alışacak, eve girdiği gibi seviderecek de... Yine de insan gerçekten hiç beklemediği bir anda dostunu kaybedince gerçekten bir daha eve bir kedi alma konusunda 1000 kere düşünüyor. Zira bu afacanlar iyiyken onlardan iyisi yok, onlardan tatlısı yok. Ama başlarına bir şey geldiğinde çok acı veriyorlar. Neticesinde ne demek istediğini hem çok iyi anlatıyorlar ama bir bakıma da konuşamadıklarından ister istemez çok aciz kalıyorlar. Sıkıntısını çözemediğiniz yavrucak göz göre önünüzde eriyip gidiyor...

Ne diyelim uzun ömürlü kediler, köpekler, kuzular vb. Gerçekten kimse böyle bir acı çekmesin...